VVA JO15 verliest van (de aanvoerder van) VCK

Zonder de afwezige Jappe en Koen die de JO16 moest versterken gingen we naar VCK te Koudekerke. De verwachting was dat de plaatsnaam toepassselijk zou zijn bij het weer, maar in tegenstelling tot de vrijdag daarvoor was het heerlijk windstil en zonning voetbalweer. Tim Reijnhout had aangeboden om te vlaggen, waardoor Gerjan weer eens mee kon coachen. 

Zoals al eerder meegemaakt in deze competitie had de tegenstander een aantal grote jongens in het team. Al snel bleek dat de aanvoerder een belangrijke speler was en overal op het veld te vinden was. Hij was een plaag voor ons middenveld en verdediging, maar zelfs ook een paar keer voor onze aanvallers in verdedigend opzicht. De eerste goede kans was voor VCK waarbij ze dwars door ons centrum sneden en 1 op 1 met Dave kwamen, maar met zijn voet voorkwam hij een vroege achterstand. Daarna werd Raul eerst weggestuurd door Sven, waarbij hij te lang treuzelde en geen schot kon geven en daarna door Kian, maar dat schot ging over. Na een kwartier werd VCK wat dreigender en moest Kian een bal van de lijn halen. In de 17e minuut weer een tegengoal zoals we al vaker hebben tegen gehad: schot vanaf de 16 meter, goede redding Dave, maar de rebound wordt doeltreffend afgemaakt: 1-0. Voor rust nog een paar gevaarlijke momenten voor beide doelen en vooral veel strijd en heerlijke duels, maar er werd niet meer gescoord. Vanaf de kant werd er genoten. 

Na rust een goed begin van ons en de gelijkmaker leek in de maak. Sven gaf een pass met links op de lopende Siep, maar zijn schot ging net naast. Helaas moest Jelle Pekaar weer uitvallen met last van zijn blaren. En net als je denkt dat de goal voor ons gaat vallen, valt hij uit het niets aan de andere kant. Een makkelijk gegeven vrije trap, na een niet gegeven inworp aan ons, werd de bal op een bijna onmogelijke manier vanaf de achterlijn in de bovenhoek geschoten: 2-0. Bam dat was een domper dus er moest nog een schepje bovenop. 2 minuten later in de 16e minuut kreeg Sven de bal op de middenlijn en besloot in 1 rechte lijn naar de goal te rennen. Onderweg kreeg hij 3 tikken op zijn enkels te verduren, maar hij kon zichzelf staande houden en net binnen de 16 meter de bal langs de uitkomende keeper spelen: 2-1. We leefden weer! De strijd werd steeds heviger met faire duels, maar ja een schouderduw van iemand die 2 koppen groter is, lijkt al gauw oneerlijk. In de 22e minuut maakte Dave een foutje met een slechte uittrap die bij de aanvoerder in zijn voeten belande. Die pakte dat kadootje uit met een keihard schot in de hoek waar Dave nog wel zijn hand achter zette, maar niet kon voorkomen dat de bal over de lijn ging: 3-1. Weer 3 minuten later slingerde de aanvoerder van VCK door onze verdediging heen en zelfs Ivar kon hem fysiek niet tegen houden en weer liet hij Dave kansloos: 4-1. Siep had even rust nodig gehad om pijn aan zijn rug te verbijten, maar wilde er nog vol voor gaan. Dat resulteerde in een 1 op 1 situatie met de keeper na een steekbal van Sven. Siep schoot langs de keeper, maar de bal kwam op de paal. Dit keer was hij goed doorgelopen om de terugkaatsende bal in het lege doel te tikken: 4-2. Met nog 8 minuten op de klok zouden we het met een snelle treffer nog spannend kunnen maken. De 3 koppen kleinere Stijn kreeg steeds meer grip op de aanvoerder en dat resulteerde vanuit de counter nog in een schot(je) van Jimi. Een vrije trap van Sven ging er niet in en ook kregen we geen penalty na een vermeende overtreding. Uiteindelijk was het VCK dat in de laatste minuut nog de 5-2 scoorde uit een scrimmage waarbij de bal werd teruggelegd op een inlopende speler die ook keihard binnen schoot: 5-2.

Al met al waren we toch tevreden, want we hebben goede dingen laten zien waar we weer mee verder kunnen. En laten we eerlijk zijn: als de aanvoerder van VCK er niet bij was geweest was het denk ik zeer gelijkwaardig aan elkaar geweest. Volgende week Walcheren thuis. Misschien toch ook weer een ploeg waar we een kans tegen maken.