VVA JO15 kan net niet winnen en speelt 'terecht' gelijk.

De voorjaarsvakantie zat er weer op en niemand van de wintersporters was geveld door een blessure, breuk of virus waardoor we met een voltallige selectie heerlijk en goed hadden getraind. Omdat de JO17 een paar man mistte ging dit keer Timo met hun mee, zodat wij met 12 man naar Driewegen afreisden. Jappe en Dave helaas nog steeds niet van de partij. DwO ‘15 was niet geheel onbekend voor ons, want voor de winterstop hadden we in een oefenwedstrijd nog 1-1 gespeeld. Dat was een lastige pot dus we wisten wat we konden verwachten. Het had veel geregend, maar het veld was toch bespeelbaar en we konden in de volle ‘Maartse’ zon de wei in. Jelle Pekaar was dit keer ‘de klos’ om onder de lat plaats te nemen.

We begonnen slecht aan de wedstrijd. De dekking achterin was nog niet goed geregeld en voordat we het wisten lag de bal al in het mandje. Nick, Koen, Ivar en Stijn keken naar elkaar en daardoor kon de stuiterende bal over de iets voor zijn goal staande Jelle heen gelobt worden: 1-0.  Da’s nooit fijn om zo te beginnen en we leken het in de daaropvolgende minuten ook niet recht te kunnen zetten. We hadden moeite om de bal in bezit te houden en kort te dekken bij balverlies. Dat zijn best 2 essentiële zaken in het voetbal….  Dan opeens uit het niets geeft Ivar een lange, eigenlijk wilde, trap naar voren die door Siep op waarde wordt geschat. Hij startte van eigen helft dus had nog een lang weg te gaan. De lange laatste man zat hem op de hielen en voor de scheidsrechter iets te letterlijk, want de valpartij die volgde beoordeelde hij als strafbaar in de 16 meter dus een penalty. Volgens onze supporters (en later ook Siep) was het wel enigszins makkelijk gegeven, want het was de bal die de val veroorzaakte. Sven pakte echter het kadootje met beide handen aan en schoot de 1-1 binnen in de 7^e minuut. Dit gaf het team een boost en niet veel later speelde dezelfde Sven zich op zo’n 25 meter van de goal vrij en schoot ineens van afstand op de goal. De bal zeilde prachtig, net niet in de kruising, maar buiten bereik van de keeper in de goal: 1-2. In het verdere verloop van de 1^e helft zetten we de verdediging van DwO onder druk bij doeltrappen, kregen we een paar corners en wat schietkansen via Jimi en Kian, maar zonder resultaat. Aan de andere kant moesten onze verdedigers ook handelend optreden, want ook wij stonden fases onder druk. De trainers kregen nog een schrikmoment te verwerken toen Jelle Pekaar een van zijn befaamde trucjes deed op randje 16 en koeltjes naar de zijkant uitverdedigde. Ruststand 1-2.

We hadden vooral moeite met de (positie)wisselingen in het veld van DwO. Kian had bijvoorbeeld een heel vrije rol en ook op rechts was het tussen Raul en Ivar/Julian soms zoeken wiens vent nu van wie was. Na de wedstrijd bleek de opzet van DwO een 5-3-2 opstelling te zijn met hoogstaande backs en veel wisselingen in spelers. Het trainersadvies was om goed elkaar te coachen en de speler op te pakken die het dichtstbij in zijn zone stond.

In de 2^e helft was DwO de bovenliggende partij en stonden we veel onder druk. Pas in de 10^e minuut leidde dit tot een echt grote kans, maar dat kwam doordat Raul een foute bal achteruit gaf en de spits 1 op 1 met Jelle Pekaar kwam. Die redde bekwaam en moest dat later nog 2 keer doen. Daartussendoor loerden wij op de counters. Sven stuurde Siep met een hoge bal weg en die volleerde de bal net naast de verkeerde kant van de paal. Daarna jaagde Jimi goed door waardoor hij de bal veroverde en 1 op 1 met de keeper kwam. Of het kwam dat hij van rechts kwam of dat hij misschien de zon in zijn ogen kreeg, maar in ieder geval besloot hij met de buitenkant van zijn (goede) linkervoet te schieten. Vanaf die positie was het echter onmogelijk om op die manier te scoren dus helaas niet de goal die de wedstrijd wellicht had kunnen beslissen. In de 28^e minuut kwam vervolgens toch de, eerlijk gezegd, verdiende gelijkmaker. Wij liepen in de as uit onze posities en de spits (of eigenlijk de voorstopper die was doorgeschoven) kon vrijuit op Jelle aflopen en maakte dit keer geen fout: 2-2. DwO rook bloed en ging vol voor de winst en dat leidde nog tot een paar corners die elke keer gevaarlijk hoog werden ingebracht. Gelukkig kon geen van de lange mensen er een kop tegen krijgen. De enige kans die wij nog kregen was een vrije trap van Sven die wel strak was, maar net niet hoog genoeg, waardoor de keeper kon redden. Zodoende werd het 2-2 en daar mochten we over heel de wedstrijd gezien wel blij mee zijn en zo consolideren we voorlopig de 3e plaats. Een compliment aan iedereen voor het harde werken, want dat zat zeker wel snor. Volgende week weer thuis en dan tegen Zeelandia Middelburg.