VVA JO17 lijkt af te haken in titelstrijd

Een topper op het programma; de nummers 2 en 3 tegen elkaar met 3 punten verschil in het voordeel van Serooskerke. De thuiswedstrijd werd door ons gewonnen met 3-2, nadat we eerst nog een 2-0 voorsprong hadden weggegeven. We konden er op rekenen dat ze op scherp zouden staan voor revanche.
Het veld op Veere moest eerst nog wat bijgewerkt worden ivm de konijnen die behoorlijk wat gaten hadden gegraven. Er stond een stevige wind over het veld die wel eens van invloed zou kunnen zijn. Keeper Siep wilde graag eerst wind tegen dus na winst van de tos zo gekozen. Ondanks de vele afwezigen was er woensdag goed getraind. Kian was niet volledig hersteld van zijn griep en deed niet mee, maar was wel van de partij. Timo en Jimi waren half fit, Nick was afwezig, maar gelukkig konden we een beroep doen op Hans en William. Koen en Timo begonnen op de bank.

De beginfase was wat aftasten van beide kanten. De 1e grote kans was voor ons. Hans veroverde aan onze rechterkant de bal en stoomde op, gaf de bal voor de middenlijn aan Sven die op hun helft 2 man uitspeelde en door Ivar gecoached werd dat Jimi vrij stond op links. Hij zag het en speelde de bal perfect in de loop voor een linkspoot in de 16. Jimi produceerde echter een schot dat overeenkwam met zijn fysieke gestel: slappe hap. En daarmee luidde hij onbewust uiteraard onze slechtste 1e helft uit de competitie in. Serooskerke nam met de wind in de rug het heft in handen. Er waren al wat hachelijke momenten geweest toen Siep een verdwaalde voorzet over de lat moest tikken. Uit de corner die volgde scoorde Seroos de verdiende 1-0 in de 18e minuut. De bal waaide naar de 2e paal en viel voor de vrijstaande spits. De 2e paal was niet meer bezet door Jelle en Hans gaf de spits te veel ruimte.  We konden ons niet herpakken en het bleef rommelig. Een vrije trap van toch wel 20 meter werd een ketser van Siep en de rebound was een kadootje voor een speler van Seroos: 2-0 na 21 minuten. 
Wij creerden niet heel veel; een vrije trap van Ivar werd voor de lijn weggehaald, Sven vergat dat hij ook een linkervoet heeft, Stijn was niet besluitvaardig genoeg en legde de bal af op Timo die een veel moeilijkere kans kreeg met een man in zijn rug. En onze andere spits Finn kon niet los komen van zijn tegenstander. 
Seroos kwam af en toe gevaarlijk door met steekballen aan de kant van Julian. Uiteindelijk kreeg in de 35e minuut zijn tegenstander te veel ruimte om een voorzet te geven, die werd bij de 2e paal teruggekopt voor de goal, omdat Koen niet het duel aan ging. En vervolgens kon Stijn zijn man niet meer bijbenen, kon hij Hans niet meer coachen, en kon deze speler makkelijk binnen koppen: 3-0. Dat was ook de ruststand.

In de rust de mannen effe de waarheid gezegd dat dit zo niet verder kon. Er werden te veel fouten gemaakt en we kwamen overal een stap te laat. Hopelijk kon de wind misschien ons helpen in de 2e helft dus ze moesten er wel in blijven geloven.

Al vrij snel bleken dit loze woorden te zijn. Seroos ging verder waar het gebleven was, met aardig voetballen, slimme en toegelaten overtredingen maken en soms onze spelers voorbij lopen alsof ze er niet stonden. In de 46e minuut weer een voorzet, nu vanaf onze linkerkant die wederom door een van de spitsen kon worden binnengekopt: 4-0. Als dit maar geen slachtpartij wordt ging door mijn hoofd....
Gelukkig is het dat niet geworden. Damian, Hans en Julian zaten een paar keer nog op het laatste moment met een been of hoofd er tussen. En ook Siep kon nog een aantal keer redding brengen. 
Finn was er nog wel een keer vandoor over rechts en gaf blind voor, maar Jimi was (nog) niet ter plaatse om de bal binnen te schieten. We kregen veel vrije trappen vanwege de vele kleine overtredingen. Soms leek het gevaarlijk te zijn, maar uiteindelijk leverde het niets op. In de 76e minuut pikte Siep de bal op in zijn eigen 16 en schoot de bal uit naar de lopende Sven. De laatste man tastte een keer mis en zo kon Sven de stuiterende bal meenemen. De keeper kwam uit en zo kon Sven de bal over hem heen lobben, net hoog genoeg voor de eretreffer: 4-1 en een assist voor Siep. 

Het werd in de laatste fase wat onvriendelijk. Sven werd wat gefrustreerd vanwege de vele overtredingen. De scheidsrechter floot wel elke keer maar sprak de spelers, vaak dezelfde, niet toe. Dit leidde nog tot een onbehouden actie van de laatste man én aanvoerder op de zijlijn, bij een 4-1 voorsprong, tegen onze pechvogel Finn. Die kon niet meer verder en de volgende dag bleek hij zich niet te hebben aangesteld, want hij had botsplinters in zijn voet. Een paar minuten later terwijl ik Finn nog aan het verzorgen was ging Sven in een fair duel op de bal door op de aanvoerder die schreeuwend naar de grond ging. Hij kreeg de vrije trap mee, waar anders nog een zeer grote kans voor ons was uitgekomen. Nog meer frustratie en we vroegen aan de scheids meerdere keren om maar af te fluiten, om erger te voorkomen, maar deze wilde blijkbaar de resterende 2 minuten volledig volmaken. Gelukkig gebeurde daarin niets meer. 

Een grote teleurstelling na een goede reeks, maar helaas komt een offday wel eens voor in een seizoen. Hopelijk hebben we hem nu gehad en kunnen we nog 3 leuke potten spelen en zo hoog mogelijk eindigen. De 1e plaats lijkt uit het zicht alhoewel de bovenste ploegen ook nog tegen elkaar moeten dus wie weet!