VVA JO19 is een maatje te klein

Op een zeer rustige zaterdagochtend op ons geliefde voetbalpark mochten we zaterdag aantreden tegen het andere Kloetinge team (JO19-2) uit de competitie. Het team van VVK was denk ik al heel lang niet op ons park geweest, want kwam grotendeels via onze oude ingang binnen. Ze hadden geluk dat het hek openstond. Dit VVK team bestaat uit 2^e jaars spelers en spelers die net niet in de 1^e selectieteams konden komen. Ze spelen al een paar seizoenen op 1^e klasse niveau dus we konden ons borst nat gaan maken.
Op een paar spetters na waren het heerlijke weersomstandigheden. Wij waren op de geblesseerde Siep en Julian na helemaal compleet, ook Finn was weer van de partij. En Damian is weer terug van weggeweest. Invalkeeper Joey kon deze keer niet aanwezig zijn, waardoor we een speler op de goal moesten zetten. Ivar zou 1 helft voor zijn rekening nemen en Damian de andere. Hielden we nog altijd 4 wissels over. Peter Kamstra was dit keer de scheidsrechter.

We begonnen sterk aan de wedstrijd, want we zaten kort in onze duels. De eerste kans kwam uit een diepe bal van ik dacht Timo op spitsen Luca en Stijn. Zij gingen in de 16 meter het duel aan met hun tegenstanders waar ook de keeper (ook normaal een speler) nog bij kwam kijken. Hij verkeek zich echter op de bal en uit de kluts kwam deze voor Luca zijn voeten. Met nog een kleine twijfel of hij zijn linkervoet zou gebruiken, tikte hij de bal met buitenkantrechts de bal in het lege doel: 1-0 na 6 minuten spelen.
VVK nam na die tegentreffer het heft in handen en probeerde voetballend of met een lange bal van achteruit bij onze goal te komen. Na 10 minuten een vrije trap net over de middenlijn. De lange nummer 10 zette zich achter de bal en schoot laag en hard richting onze 16. Via een been van ons ketste de bal op de binnenkant van de paal en kwam in de drukte voor een inlopende speler van VVK. Ivar raakte de direct ingeschoten bal nog wel, maar deze ging toch over de lijn: 1-1 na 10 minuten.
We moesten de verdedigende stelling innemen, want VVK voetbalde makkelijk. Als wij de bal veroverden, waren we te onrustig aan de bal of liepen te lang door, waardoor de fysiek sterke mannen van VVK weer terug in het duel kwamen. In de 17^e minuut een mooie aanval van VVK over een paar schijven in het middenveld, waarna de bal aan de voor hun linkerkant kwam. Deze speler gaf een voorzet die over Ivar heen viel bij de 2^e paal: 1-2. We hadden het moeilijk en als de goals dan ook nog zo ongelukkig vallen, wordt het wel heel lastig. Ivar moet vervolgens 2x handelend optreden en Nick haalt nog een bal van de lijn. Ook Sven Verschueren staat nog een keer goed opgesteld bij een corner en kopt de bal bij de paal weg. Met 1-2 de rust halen was de bedoeling, maar in de 38^e minuut lost Ivar al glijdend op het gras een diepe bal uit zijn handen waarvan de spits dankbaar profiteert: 1-3. Zelf zetten we er qua kansen te weinig tegenover. Krijn kwam nog het dichtst bij met een streep die echter recht op de keeper afging. De ingevallen Finn brengt nog meer energie in de wedstrijd met het afjagen en het aangaan van de duels. Het leverde echter geen échte kansen op.

In de rust gerelativeerd en aangegeven dat dit een goede tegenstander is. De boys gaven aan dat het lastig was op het middenveld met de lopende mensen van VVK, waardoor het leek alsof we een man minder hadden. Timo liep zich weer het snot voor de ogen van links naar rechts. Het op het juiste moment overgeven van een tegenstander kan daarin wel helpen. 

Begin van de 2^e helft gaf wel hetzelfde beeld. VVK het initiatief en soms heel rustig en makkelijk onder onze druk uit spelend. Ondanks dat we nog benoemd hadden dat we bepaalde spelers niet vrij moesten laten schieten gebeurde het toch. De lastig bespeelbare middenvelder werd vrij gespeeld en mocht aanleggen vanaf zo’n 20 meter. De bal ging buiten bereik van Damian in de verre hoek via de binnenkant van de paal de goal in: 1-4. Op dat moment schrijven we de 54^e minuut en is de wedstrijd wel echt beslist. VVK nam onbewust of bewust wat gas terug en kwamen niet meer zoveel in onze 16. De keren dat ze er wel kwamen stond Damian zijn mannetje. In het laatste kwart van de wedstrijd kregen we toch nog wel kansen: Sven een schot op de lat en een keer over. Jimi kreeg een assist van Sven en zette zichzelf met een handige beweging vrij voor de keeper, maar moest net als vorige week weer met rechts schieten. En dat is nog geen garantie tot succes, hoewel deze poging al wel een stuk krachtiger was. De inlopende Stijn verwerkte een voorzet vanaf links met een te slappe voet, waardoor de bal ver rechts langs de goal ging. Hans stoomde een keer goed op en gaf de bal op Sven die ongelukkig uitgleed. Finn had positie gekozen voor de goal dus daar had meer in gezeten. Met nog zo’n 10 minuten te gaan proberen we met man op man nog wat te forceren. Jelle naar de kant en Finn erbij in de spits. De eerstvolgende vrije trap van Timo valt over de verdediging bij Sven in zijn voeten. Met een uiterste inspanning moet hij de stuiterende bal vollerend op de goal schieten. De keeper tikt deze bal uit de goal en de rebound wordt door Finn helaas naast geschoten.
Wat we verder ook probeerde het leidde niet meer tot een goal. Vlak voor tijd kreeg VVK nog een vrije trap na een in mijn ogen ‘normaal’ duel van Hans. Deze werd behoorlijk knap binnen geschoten en zo werd het ook nog 1-5.

Een terechte nederlaag van een goede tegenstander. Het enige dat wij ze nog kunnen leren is het fatsoenlijk achter laten van de kleedkamer. Er was namelijk behoefte geweest om met een banaan door de kleedkamer te gooien. Vloer, wanden, tekenbord en zelfs het plafond in de douche was besmeurd. Beetje jammer dit van de mannen. Inmiddels heb ik wel begrepen dat die boodschap via de trainer is doorgekomen bij de spelers. Ook bleek 1 speler met stalen noppen op het kunstgrasveld te hebben gespeeld. Mijns inziens is dit niet nodig, maakt het kunstgrasveld kapot en is het zelfs gevaarlijk.

Wij moeten van deze wedstrijd leren; daarom zijn we ook 1^e klasse gaan voetballen. Nu weer een weekje rust en dan op 1 april thuis tegen SJO HPC ’16 een nieuwe kans op 3 punten.