VVA JO19 verliest derby maar met hoofd omhoog

Na het debacle vorige week tegen Kapelle stond vandaag de derby tegen koploper Luctor-Heinkenszand op het programma. Er was goed getraind en woensdag zelfs onder begeleiding van diverse jeugdtrainers die een interne cursus volgden. Het trainen van het spelprincipe 'de as dicht houden' was de opdracht voor de cursisten. Dat kon ik mooi gebruiken in deze wedstrijd. 
Ivar en Jimi waren net uit de bus gerold vanuit Spanje dus waren niet fit. Koen kon ook net als de langdurig geblesseerde Julian en Siep niet meedoen. Sven Verschueren was een twijfelgeval. Finn was afwezig. Vandaar dat we Lars G. en Niels W. ingevlogen hadden om ons te helpen. In de warming up nieuwe tegenslag. Luca blesseerde zijn pink bij het inschieten en kon toch niet keepen. Geluk bij een ongeluk was het bij Kian een beetje in zijn lies geschoten en besloten we dat hij maar onder de lat moest. Met Luca (die met een door Pascal Beeke ingetapte vinger wel kon spelen) en Sven Verschueren op de bank begonnen we aan de wedstrijd. 

De opdracht die we hadden meegegeven is om eerst eens te kijken of LH echt zo goed was dus hun het spel laten maken en terugzakken op eigen helft. Goed kantelen en de as dicht houden was het plan. 
Het was even wat onnatuurlijk voor met name de spitsen om niet als een jekko te gaan jagen, maar na een paar corrigerende opmerkingen pakten ze het goed op. LH lieten we aan de bal en ze lieten zien dat ze dat ook wel konden. Maar zodra ze bij onze 16 kwamen zaten wij er kort bovenop en het was zicht en hoorbaar dat ze dat niet leuk vonden. 
In balbezit waren we wel iets te onrustig, want er waren momenten dat we de bal echt lukraak wegschoten, waarop dat niet had gehoeven. 
Wij hadden een paar kleine uitvalletjes, maar verder dan wat vrije trappen kwamen we niet. LH eigenlijk ook niet, want Kian heeft geen redding gemaakt. De afstandschoten gingen naast en over of werden door ons geblokt. En zo knokten we ons naar de rust: 0-0. 

In de rust al de complimenten gegeven voor het uitvoeren van de taken. Nu alleen nog wat rustiger in balbezit en dan krijgen we misschien ook nog wel een kans. Sven Verschueren had toch teveel last dus kwam weer op de bank zitten, nu samen met Niels.

De 2e helft gaf hetzelfde spelbeeld tot de 20e minuut. Zij balbezit en wij afwachtend en goed verdedigend. Dan zet Hans een sliding in aan de zijkant van de 16 meter en neemt zijn tegenstander mee. Volgens Hans en Gerjan erbuiten, maar de scheidsrechter zag het anders en hij bepaalt: penalty! Met een speler op de goal zou dit normaal gesproken een doelpunt tegen zijn, maar niet met onze Kian op de goal. De speler van LH schiet heel hard, maar in de hoek waar Kian naar toe stapt en via zijn knie gaat de bal er niet in. Alsof we de wedstrijd gewonnen hebben juicht de bank en het publiek en de spelers bejubelen Kian. Misschien hebben we van dit moment iets teveel adrenaline gekregen, want we gaan iets hoger spelen en iets minder uit de organisatie. 2 minuten later komt een afstandschot op het been van Kian en de terugketsende bal is een prooi voor de spits: 0-1. Een domper en niet veel later valt zelfs de 2e erachteraan. Een schot/voorzet van rechts valt bij de korte hoek binnen via het been van Kian: 0-2.  
Nu is het zaak dat we niet overlopen gaan worden, want dat zou onverdiend zijn. LH gaat 4-4-2 spelen, want die hoeven niet zozeer meer. En wij komen iets beter in ons spel. Sven komt een paar keer door, maar net op het laatste moment worden er keurige slidings ingezet, waardoor hij niet tot een kans komt. Ook Stijn probeert het nog een keer, maar het ontbeert aan eens tukje snelheid aan de bal. Het veld was glad en niet veel van deze generatie speelt op pinnen en dat was regelmatig te zien. Luca kreeg nog een grote kans toen de laatste man weggleed en Luca vrije doortocht kreeg. Maar ipv door te lopen in de 16 schoot hij te snel, omdat hij dacht dat de verdedigers hem gingen inhalen. De lange keeper van toch maar 16 lentes jong pakte het schot klemvast. 
Dan verliest in de laatste seconde Hans nog zijn (bijna enige) duel op de achterlijn en de ingevallen spelbepalende speler scoort in de korte hoek: 3-0 en eindsignaal.   

Het zal misschien raar klinken voor sommige mensen, maar Gerjan en ik waren trots op de boys. Met dit verlies hadden we veel minder moeite dan met die van vorige week. Als we dit nog de komende weken op de mat kunnen leggen + wat rust in balbezit dan weet ik zeker dat we nog een paar punten gaan pakken. 

Nu even een zaterdag niks, maar 6 mei mogen we weer en dan tegen HPC/Biervliet thuis.