VVA JO19 strijdend ten onder in eerste 1e klasse wedstrijd.

Na de 2e plaats in de 2e fase van dit seizoen zijn we ingedeeld in de 1e klasse. Een mooie uitdaging om te kijken of we ook mee kunnen op dit niveau. Met nog een paar 2e klassers zijn we ingestroomd in deze halve competitie van 11 ploegen. Onze eerste tegenstander Serooskerke/Veere was al gewend aan dit niveau en zijn voor de winterstop in de middenmoot geeindigd. Het veld in Veere was omringd door een hek in de grond om zo de konijnen te weren. Ondanks dat er geen konijnen gaten meer in het veld zaten was het allerminst een vlakke mat. Finn, Sven Verschueren en Julian waren afwezig. Ivar en Jelle begonnen op de bank. Dit keer gekozen voor Hans en Nick in het centrum en Koen op rechtsback.

Tot de 20e minuut was het duel in evenwicht. Serooskerke had 2 vrije trappen op grote afstand die Siep goed naar de zijkant kon verwerken. Wij hadden een paar uitvallen met diepgaande Sven, Stijn en Krijn, maar zonder succesvolle afronding. Een van die uitvallen leidde tot een corner die perfect bij de 2e paal werd ingekopt door Luca: 0-1.
Helaas had Koen, ondanks pillendokter Wim, de strijd al moeten staken vanwege rugpijn. Ivar was zijn logische vervanger op rechtsback. Tot de rust bleef het spelbeeld hetzelfde; Seroos misschien iets meer balbezit, maar onze verdediging stond goed en Timo en Krijn sleurden op het middenveld.

De jonge scheidsrechter floot goed, maar werd regelmatig opgejaagd door de trainers van Seroos. Mijn bescheiden mening is dat je zo'n jongen, die misschien nog wel qua leeftijd mee zou kunnen spelen, niet een wedstrijd op dit niveau moet laten fluiten. En dan zeker niet zo toeschreeuwen.   

De 2e helft begon anders. Seroos had de wind onder de zeilen en begon zeer sterk. Dit leidde tot veel druk, een aantal kansen en corners. Maar zij maakten zo'n 4 a 5x kennis met onze Siep. Met fabelachtige reddingen behoedde hij ons voor de vroege gelijkmaker. Daarna konden we ze wat meer buiten de 16 meter houden. Hans speelde heel goed tegen de normaal gesproken balvaste spits die echter geen milimeter ruimte kreeg van Hans. In de 71e minuut een steekbal die aan de binnenkant van Kian voorbij ging en waar Hans moest ingrijpen. Helaas met een overtreding in het penaltygebied dus penalty. Siep was hierop kansloos: 1-1. 
Nu was het even kijken hoe we hier mee om gaan, want zelf waren we niet veel meer in de buurt van hun goal geweest. Een afstandschotje van Sven was het enige wapenfeit. Maar Hans zette 3 minuten later na een nieuwe onderschepping op onze eigen helft de motor nog eens aan. Stijn die de vermoeide en hardwerkende Luca in de spits had afgelost maakte met een goede loopbeweging ruimte voor Hans om door te stomen. Zelfs de ijzersterke laatste man van Seroos kon Hans niet tijdig blokken en zo ging het schot van Hans onder de keeper door: 1-2.
Weer moest Seroos komen en dat deed het ook. Weer 3 minuten later uit een vrije trap werd er bij de 2e paal hoog ingekopt: 2-2. 
Met nog een klein kwartier te gaan was het hopen dat we het gelijke spel over de streep konden trekken. 
Maar helaas was het 2 minuten later bij de eerstvolgende aanval van Seroos weer raak. Een van de spitsen ging naar de grond in de 16 dus weer een penalty. Vanuit de Arendskerke hoek leek het een onterechte, maar Ivar zei na de wedstrijd dat hij wel degelijk het shirt vast pakte van zijn tegenstander. Dus goed gezien van de scheidsrechter. (en het aanwezige Seroospubliek dat hem er wel duidelijk op wees). Wederom werd Siep kansloos gelaten: 3-2. 
De laatste 10 minuten zijn dan aangebroken; ik zie dat de boys toch gaan zoeken naar de gelijkmaker. Ze strijden nog voor elke meter en Seroos lijkt wat in te zakken, maar dat kan ook door ons opportunisme komen. Dan nog een vlaag van frustratie bij Kian, die na een duw zijn tegenstander natrapt. De scheidsrechter grijpt niet in, maar dat doe ik wel. Kian naar de kant vanwege zijn trap en Luca als extra spits erbij. Vanachter 1 op 1 met Nick als linksback. Alles of niks. Ik kreeg nog een compliment van een van de trainers van Seroos dat ik Kian eruit haalde. Een paar minuten later werd Krijn neergehaald; mijn vraag of ze nu hetzelfde wilden doen met hun speler werd alleen maar met een kleine glimlach beantwoord. Jammer, gemiste kans voor de sportiviteit.
We kwamen nog 3 keer in de 16 van de tegenstander, met zelfs Siep er nog bij. 1x kopte Luca nog over, maar verder kwamen we niet.

De eerste wedstrijd ging dus verloren; de teleurstelling was groot in de kleedkamer. Dat is even goed, maar we moeten wel verder en we kunnen vasthouden aan het feit dat we niet zijn weggespeeld. Ik heb vernomen dat het 'savonds weer ouderwets gezellig was op het winterfeest van Loulands. Volgende week RCS uit, een nieuwe kans.