VVA JO19 eindigt bekerfase in mineur: wonden likken en weer opstaan!

De laatste wedstrijd uit de bekerfase was thuis tegen Terneuzense Boys. Een team dat we niet kenden, maar wat zich inmiddels genesteld had in de top van de ranglijst. Voor ons was het zaak om weer een goed gevoel aan een wedstrijd over te houden. Na de onnodige minimale verliezen tegen Kapelle en Yerseke, maar het terechte verlies tegen RCS vorige week konden we wel weer een overwinning gebruiken. Ik probeerde dan ook in de voorbereiding de jongens in beweging te zetten op de ‘voor de match begint muziek’ maar dat lukte niet. Er kon gelukkig wel een klein lachje vanaf bij de boys. Waarschijnlijk lachten ze me uit, maar dat moet je als trainer soms maar accepteren. Op het bord vervolgens de ‘P-tjes’ van Andre Tange geplaatst, want beter goed gejat dan slecht verzonnen: Plezier, Positief, Precies, Pressing en P… . Die laatste zou een gevolg kunnen zijn als de eerste 4 behaald werden. Damian en Timo begonnen op de bank; verder geen bijzonderheden. Of het moet zijn dat we weer op het echte gras van het 2^e veld moesten spelen tot teleurstelling van sommige jongens. Deze mat ligt er echter zo mooi bij dat ik niets liever zou willen, maar dat zal de generatiekloof wel zijn.

Jammer genoeg kwamen we al snel weer op achterstand. De eerste 5 minuten, als je er al wat van kan zeggen, gingen redelijk gelijk op. We kregen echter in de 6^e minuut een vrije trap tegen op de rand van de 16. Er stond een links en een rechtspoot achter de bal en die truc werkte goed, want Siep gokte erop dat de bal in zijn rechterhoek zou komen, maar de linkspoot krulde hem de andere kant op. Als Siep was blijven staan had hij hem zo kunnen vangen, maar nu ging de bal over de muur in het midden van de goal: 0-1. Je zag daarna dat Terneuzen het heft in handen nam. Siep redde ons 2x met zijn benen en Ivar kwam goed weg met een sliding binnen de 16 wat in mijn ogen een penalty was. Zelf kregen we ook wel kansjes; een voorzet van Sven eindigde op de kop van Luca maar ging over. Jimi kwam 2x goed door over links maar zijn voorzetten werden niet op waarde geschat waardoor er te weinig blauw/witte shirts voor de goal waren. Jelle had het als linkspoot op rechts lastig met zijn aannames en vervolgpasjes, maar als hij de bal verloor knokte hij zich elke keer terug in het duel. 1x nam hij de bal op de zijlijn eerst wat ongelukkig aan, om hem vervolgens met zijn hak toch langs zijn verdediger te krijgen. Hij sneed naar binnen en ik verwachtte een schot in de verre hoek, maar hij wilde toch nog een mannetje passeren en dat was net te veel. Hans stond net buiten de 16 toen hij de bal voor zijn voeten kreeg; hij wist denk ik niet meer dat hij een goed schot heeft, want koos voor een moeilijk balletje tussendoor. Dat directe zag je bij Terneuzen wel; zij schoten bij elk gaatje op goal. En dan kan de bal ook wel eens via een been omhoog gaan, maar die kunnen ook tellen. Siep moest zich bij zo’n schot strekken om de bal over te tikken. Bij zijn landing schrok hij even van pijn in zijn knie, maar hij kon gelukkig verder. In blessuretijd dwingt Damian de spits naar de zijkant en geeft een ingooi weg. Onze middenvelders Stijn, Hans en Timo staan in mijn ogen niet in hun kracht, want Timo en Hans zijn de betere verdedigers. Stijn loopt wel met zijn tegenstander mee in de 16 en moet een luchtduel aangaan op een voorzet die voortkomt uit de ingooi van Terneuzen. Stijn gaat onder de bal door en zijn tegenstander lijkt de bal een beetje half te raken, maar wel zodanig dat de bal via de grond in de goal stuitert: 0-2 en rust.

In de rust werden eerst de negatieve punten benoemd en daarna de positieve, want die waren er ook wel degelijk. Het gevoel was dat we niet van deze tegenstander hoeven te verliezen, maar ja je staat wel met 0-2 achter. Volle goede moed en met de remontada tegen Kapelle in het achterhoofd gingen we weer naar buiten. Al redelijk snel na rust werd er weer gescoord door Terneuzen, maar wel in buitenspelpositie volgens Gerjan. De bank van Terneuzen dacht daar iets anders over……. We hadden toch wel weer moeite met de bal in de ploeg te houden. Veel misverstanden tussen spelers, wat veel balverlies opleverde. Siep had veel te doen, want na 10 minuten had hij alweer een redding met zijn voet en zijn handen gehad op ballen die tussen de palen werden geschoten. Zelf zetten we daar een soloactie van Sven tegenover die vervolgens Jelle op links bedient, die op zijn beurt een goede voorzet geeft waar Stijn net 2 teenlengtes tekort komt. Jelle en Jimi waren in de rust van kant gewisseld en dat leek in de 13^e minuut succesvol te worden toen Jimi vanaf rechts goed naar binnen kwam en met zijn linker de verre hoek zocht, maar helaas in de verre hoek van de achtervanger schoot. Dan weer een doelpunt tegen, maar vlak voordat de lijn de bal passeerde had Pascal al gefloten voor een botsing/overtreding op Siep. Die was geraakt op zijn hoofd en had last van zijn kaak, maar kon wel verder. Vlak daarna haalt Ivar nog een bal van de lijn, wat wel aangaf dat de druk nog niet voorbij was.

In mijn aantekeningen zit dan een gat naar de 80e^e minuut dus zal er waarschijnlijk niet veel meer gebeurd zijn aan beide kanten. We blijven proberen voetballend tot kansen te komen, maar dan gaat het mis in de opbouw. Siep speelt Damian in op 20 meter van de goal, maar de bal springt van zijn voet. De spits zit kort in zijn rug en maakt dankbaar gebruik van het balverlies en scoort de beslissende 0-3. Terwijl ik dit aan het schrijven ben nemen we de aftrap en heb ik geen idee wat er precies gebeurde, maar de bank van Terneuzen juichde alweer en ik zag de bal inderdaad in onze goal liggen: 0-4. En als de wedstrijd dan definitief beslist is hebben we toch nog 2 combinaties waarvan ik dacht: kijk het kan dus wel. Damian, Stijn en Sven combineren met zijn drieën op de as van het veld alsof de tegenstander er niet stond en Jimi, Timo, Sven en Hans komen ook tot een mooie aanval. Laatstgenoemde eindigt de aanval met een schot, maar treft geen doel. Het laatste woord is aan Terneuzen; Nick vond dat hij het duel met zijn spits onreglementair verloor en stopte met lopen, waarna Siep nog een keer zijn benen moest gebruiken om de eindstand niet nog erger te maken.

Conclusie bekerfase: op basis van de laatste 2 wedstrijden en de stand zou je zeggen dat de 1^e klasse veel te hoog is. Maar ik ben niet vergeten dat we in die 4 wedstrijden daarvoor heel goede fases hebben gehad en maar met minimale verschillen hebben verloren. Dus ik hoop dat als we na de herfstvakantie in de 2^e klasse komen dat we deze goede fases weer op kunnen pakken en over een groter deel van de wedstrijd vast kunnen houden. De jongens krijgen als ze meespelen met de senioren allemaal complimenten en dat moeten we meenemen in onze koppies, zodat we positief het seizoen verder kunnen oppakken.