VVA JO13 wint in stromende regen van SSV

Vandaag stond de wedstrijd tegen SSV JO13-1 op het programma. Gelukkig stond deze wedstrijd gepland op het kunstgras, want door de regen kon er niet gevoetbald worden op natuurgras. Van de warming-up tot het laatste fluitsignaal is het niet droog geweest. Toch stonden de trouwe supporters weer langs de kant om de voltallige selectie, bestaande uit Aydean, Boaz, Damian, Dani, Dennie, Dex, Fedde, Floris, Kai, Nicky, Ryo, Sky en Steijn, te zien voetballen. 

Vooraf spraken we af dat we fel aan de wedstrijd zouden beginnen. Dit werd verward met als een kip zonder kop schreeuwend over het veld rennen. Het was dan ook niet gek dat we na 6 minuten al tegen een 0-3 achterstand aankeken. Een goed resultaaat halen leek lastig te worden. In de 8ste minuut kregen we eindelijk een kans. Boaz stuurde Nicky diep. Nicky was sneller dan de verdediger en één op één tegen de keeper bleef hij koelbloedig: 1-3. Je zou denken dat we de weg omhoog hadden gevonden, maar een paar minuten later kon SSV alweer de 1-4 maken. Balen! In de 17e minuut kwamen we wel op 2-4. Na goed drukzetten van Dani en Steijn op de verdedigers van SSV kon Dani de bal richting de goal meenemen en hij schoot binnen. Met deze tussenstand gingen we de rust in.

In de rust was de trainer wel een beetje boos. SSV was veel beter, maar dit kwam met name omdat we zelf niet in de buurt van ons eigen niveau kwamen. We waren niet aan het coachen, maar aan het schreeuwen. 'Komaan boys' en 'feller jongens' zijn kreten waar we niet zo veel mee kunnen, zeker niet als 11 spelers dat door elkaar roepen. Je moet elkaar gericht coachen, zoals 'jij moet die speler dekken' of 'deze bal is voor mij'. Verder werd aandacht gevraagd voor een beter veldspel. Fel spelen betekent niet rennen en vliegen met de bal. Fel spelen betekent dat je probeert de bal zo snel mogelijk af te pakken, maar dat je daarna ruimte voor elkaar maakt en probeert met goed overspel een mooie aanval op te zetten. We zeiden tegen elkaar deze deze wedstrijd ondanks de achterstand nog niet verloren was, dat we zouden proberen de achterstand weg te werken om alsnog voor de winst te kunnen gaan. 

De speech van de trainer leek zijn vruchten af te werpen, want de tweede helft was een stuk beter. Na 10 minuten werd ons betere spel beloond met een doelpunt. Aan de linkerkant van het veld speelde Dani een verdediger uit. Daarna haalde hij de achterlijn en legde hij de bal terug op Dennie. Dennie schoot goed binnen: 3-4. Een paar minuten later stuurde Nicky met een goede pass Dennie de diepte in. Dennie startte vanaf de eigen helft, had een lange weg te gaan, maar had nog voldoende kracht over om de keeper te passeren: 4-4. Alles was weer mogelijk. Helaas kwam SSV in de 51ste minuut - onterecht - weer op voorsprong: 4-5. De spanning steeg. Het team toonde - net als eerder in deze wedstrijd - de nodige veerkracht. Een minuut na het doelpunt van SSV werd er weer een mooie aanval opgezet waarbij Steijn, Nicky en Aydean betrokken waren. Uiteindelijk kon Aydean links het zestienmetergebied inkomen en hij schoot de bal keihard achter de keeper: 5-5. De vreugde was groot, maar de trainer gaf aan dat de spelers niet tevreden moesten zijn met een gelijkspel en vol voor de winst moesten gaan. En dat deden ze met resultaat! Dit keer zette Dani rechts van de goal een actie in. Opnieuw haalde hij de achterlijn en legde hij de bal terug op Nicky. Nicky probeerde te scoren, maar zijn inzet werd door de keeper nog gestopt. De keeper kon de bal niet klemmen en zo kon Dennie de rebound binnentikken: 6-5. Pas na 58 minuten de eerste voorsprong in de wedstrijd. En die gaven we niet meer weg. Sterker nog, in de 60ste minuut scoorden we nog een doelpunt. Na afleggen van Steijn schoot Dani van grote afstand de bal hoog in de goal: 7-5 eindstand! De vreugde was uiteraard groot.

Een wedstrijd met twee gezichten. De eerste helft niet best, veerkracht getoond en een goede tweede helft. Leerzaam voor de jongens! En nog steeds ongeslagen. Hoppa!