VVA JO13 wint eindelijk weer eens van Lebo/SVN/Patrijzen

Er stond een mooie wedstrijd op het programma, namelijk thuis tegen SJO Lebo/SVN/Patrijzen JO13-1. In de JO12 hebben we twee keer tegen deze ploeg gespeeld en twee keer verloren. De wil om te winnen was dus groot! We misten één speler, want Dex was ziek geweest en nog niet fit genoeg om te spelen. Wel kwam hij zijn ploeg aanmoedigen, dus hij was er toch een beetje bij. Op het wedstrijdformulier stonden 12 spelersnamen: Aydean, Boaz, Damian, Dani, Dennie, Fedde, Floris, Kai, Nicky, Ryo, Sky en Steijn.  Vanaf de warming-up tot het laatste fluitsignaal stroomde de regen met bakken uit de lucht, maar daar had de tegenstander ook last van.

In de eerste helft waren beide ploegen redelijk aan elkaar gewaagd. Wij begonnen net als vorige week fel aan de wedstrijd, maar Lebo/SVN/Patrijzen leverde ook veel strijd. Deze tegenstander was duidelijk beter dan de tegenstander van vorige week. Ondanks dat het gelijkwaardig was, hadden wij wel het betere van het spel. We gaven bijna geen kansen weg en kregen zelf wel een aantal kansen. De terechte 1-0 viel in de 12e minuut. Een hoekschop van Steijn werd goed binnengekopt door Dennie. Helaas scoorde Lebo/SVN/Patrijzen na een paar minuten de gelijkmaker. Ook dit doelpunt viel uit een hoekschop. Vorige week kregen we ook al een doelpunt tegen uit een hoekschop, dus we moeten op de training maar eens bespreken hoe we dat kunnen voorkomen. Het spelbeeld veranderde niet. Wij waren iets beter, maar het was niet gemakkelijk om het verschil te maken. Toch gingen we met een voorsprong de rust in. Een voorzet van Steijn werd door een speler van Lebo/SVN/Patrijzen achter zijn eigen keeper gewerkt: 2-1. Tijd voor de siroop.

De trainer was tevreden. De verdediging bestaande uit Fedde, Floris, Aydean en Sky stond goed. Hierdoor hoefde Ryo niet vaak in actie te komen. Ons middenveld was de tegenstander vaak de baas, waardoor we veel balbezit hadden. Er moesten alleen nog meer kansen voor onze spitsen gecreëerd worden. En we mochten niet verslappen, want we stonden wel voor, maar de wedstrijd was nog niet gespeeld. 

Ook de tweede helft beginnen we fel. Dit werd beloond, want 3 minuten na de aftrap lag de bal al in het netje. Dani speelde een bal tussen de verdedigers door naar Dennie. Deze bal leek niet te halen, maar met een uiterste inspanning gleed Dennie de bal nog over de doellijn: 3-1, een echte spitsengoal. We gingen steeds dominanter voetballen en kwamen nauwelijks in gevaar. In de 41ste minuut resulteerde dat weer in een doelpunt. Dani legde de bal achter de verdediging, Steijn zag Dennie vrijstaan en die schoot hoog binnen: 4-1. Nog geen 10 minuten later schoot Steijn op aangeven van Boaz de 5-1 binnen. Het was zeker geen verwoestend schot, maar de keeper was eventjes niet zo scherp. Een gelukje dus. Toen kwamen we in een korte fase dat we het eventjes kwijt waren. Het spel werd rommelig, we gingen uit positie lopen en lange ballen spelen. Hierdoor kreeg Lebo/SVN/Patrijzen de mogelijkheid om nog een keertje te scoren: 5-2. Gelukkig zette ons dat weer op scherp en namen we het initiatief weer over. Door twee goede aanvallen over rechts kwamen we op 6-2 en 7-2. De eerste keer ging Steijn samen met Nicky op de keeper van de tegenstander af. Steijn hield overzicht, was niet zelfzuchtig, speelde de bal naar Nicky die makkelijk binnen kon tikken. Het laatste doelpunt was vergelijkbaar, maar dit keer was het Boaz die de bal binnen kon tikken. Die zette dus de eindstand op het scorebord. Een duidelijke en zeer terechte overwinning. Een opluchting, want iedereen wilde graag een keer van deze ploeg winnen.

Wel was een nog een baalmomentje. Damian was net terug van een teenblessure. Als linkshalf speelde hij een goede wedstrijd, maar in een duel ging de tegenstander per ongeluk op zijn net herstelde teen staan, waardoor hij het veld vroegtijdig moest verlaten. Hopelijk valt de schade mee en is hij er snel weer bij!