VVA JO13 strijdt naar een gelijkspel

Na twee vrije weekenden mochten we eindelijk weer een wedstrijd voetballen. We moesten uit tegen Terneuzen JO13-1. De tunnel was tolvrij, dus dat was een meevaller. Helaas hadden we ook een tegenvaller. Vanwege een enkelblessure kon Aydean niet meedoen. Gelukkig ging hij wel mee om te supporteren. Zo hoort dat ook bij een teamsport. De selectie bestond uit 12 man: Boaz, Damian, Dani, Dennie, Dex, Fedde, Floris, Kai, Nicky, Ryo, Sky en Steijn. Uiteraard waren leider William en vlagger Robert ook weer van de partij en net als altijd hadden we ook weer de nodige supporters langs de kant. Top!

Vanaf de eerste minuut bleek Terneuzen een goede tegenstander te zijn. Wij probeerden wel op te bouwen, maar Terneuzen zette steeds goed druk, waardoor dit vrij lastig was. Kansen creëren lukte ons helemaal niet. Gaandeweg de eerste helft kregen we het steeds moeilijker. Terneuzen had goede spelers die elkaar makkelijk wisten te vinden. Het balbezit van de tegenstander konden we dus moeilijk verstoren. Als we een keer de bal veroverden, zat Terneuzen er gelijk kort op en lukte het ons maar weinig om op hun helft te komen. Pas na 17 minuten spelen kregen we onze eerste kans. Kai stuurde Dennie in de diepte. Na een lange sprint met de bal kwam Dennie tot afwerken, maar hij schoot net naast. Dit was eigenlijk ons enige wapenfeit in de aanval de eerste helft. Terneuzen was dus beter, maar creëerde ook geen echte kansen (behalve uit hoekschoppen). Onze verdediging, bestaande uit Ryo (keeper), Fedde/Sky (linksachter), Dex (linkscentraal), Floris (rechtscentraal) en Boaz (rechtsachter) stond dus - uiteraard met de hulp van de rest van het team - goed. Zo leken we met een 0-0 stand de rust in te gaan, maar één minuut voor rust wist Terneuzen onze verdediging toch uit te spelen en maakte ze een mooi doelpunt: 1-0. Ryo had hierbij geen schijn van kans.

In de rust werd aangegeven dat het ondanks de achterstand vrij goed ging. De verdediging stond goed. We waren als team aan het strijden en niet aan het zeuren op elkaar. Alleen in balbezit moesten we proberen elkaar meer te helpen door beter de vrije ruimte te zoeken. Vol goede moed gingen we de tweede helft in.

Terneuzen leek niet van plan om ons meer ruimte te geven. Al na drie minuten spelen scoorde ze de 2-0. Opnieuw een mooie aanval van de tegenstander en opnieuw was Ryo kansloos. Een volgende domper was dat Fedde met pijn in één van z'n knieën uitviel. Toch kantelde de wedstrijd een beetje. We wonnen iets meer duels en kwamen iets meer aan voetballen toe. Dit leidde niet direct tot kansen, maar het gaf het team wel wat moed. Toch was het Terneuzen die de kansen kreeg. Eerst werd een grote kans over de goal geschoten en daarna had Ryo een mooie redding op een afstandschot. Pas in de 50ste minuut schoten wij voor het eerst op goal. Op aangeven van Dennie schoot Dani van een behoorlijke afstand op goal. De keeper zat er niet helemaal lekker bij, waardoor de bal tegen de touwen ging: 2-1. We pakten snel de bal en gingen door. Vlak voor het einde kregen we een hoekschop rechts van de goal. De voorzet van Dani belandde via de kluts voor de voeten van Dennie en die tikte de bal snel in het doel: 2-2. De vreugde was groot. Niet veel daarna floot de scheidsrechter af.

Het was een mooie, sportieve pot. Complimenten voor de tegenstander, want die waren voetballend beter. Maar zeker ook complimenten voor ons eigen team. We bleven als team strijden, gaven weinig grote kansen weg, we probeerden te voetballen (daarvoor kregen we na afloop ook een compliment van de scheidsrechter) en kwamen van een 2-0 achterstand tegen een goede tegenstander toch nog tot een 2-2 gelijkspel. 

We hebben in competitieverband sinds 23 september 2023 (RCS uit, 4-1 verlies) niet meer verloren. Dat is een reeks van 12 wedstrijden op rij
(9 keer gewonnen en 3 keer een gelijkspel, 63 doelpunten voor, 32 doelpunten tegen). Dat zijn best mooie cijfers. Hopelijk houden we dit nog even vol!