VVA JO19 wint dankzij zuivere hattrick Stijn van Rooijen

In amateurvoetballend Nederland is het onderwerp van gesprek de wisselvalligheid in de competitiewedstrijden. Na 1 maand vrij te zijn geweest mochten we vandaag weer spelen en wel thuis tegen de combinatie van Hoek, Philipine en Biervliet. Een team waar we vorig seizoen in de 1e klasse nog een succesje tegen behaalde in de laatste wedstrijd. Alleen was dat een ander team dan deze. Dit team was jong en kwam uit de 3e klasse. 

Wij waren bijna compleet: Koen zit voor school in het buitenland en Jelle was ziek. Krijn wilde graag met ons meedoen dus zodoende hadden we toch weer 2 wissels. Vaste supporter Julian was ook weer van de partij. Helaas zal hij waarschijnlijk niet meer in actie komen in de jeugd, omdat het herstel van zijn knie toch wat langer duurt dan verwacht. Nick en Sven Verschueren waren ziek geweest, maar wel van de partij; zij begonnen op de bank. 
Eigenlijk kan ik heel kort de wedstrijd samenvatten, want vanaf de 1e minuut was het VVA dat de klok sloeg. Wij waren aan de bal en speelden de bal van links naar rechts en omgekeerd. Ik zag lopende mensen, er werd gecoached en we straalden uit dat we wilden winnen. Maar ja dan moet je wel scoren en dat duurde toch wel eventjes. In de 14e minuut dacht ik dat Timo de bal naar Stijn aan de rechterkant speelde, maar het was Sven die zich verplaatst had. En Stijn was naar de as verschoven die vervolgens net binnen de 16 meter door Sven werd aangespeeld. Waar we zoveel op trainen liet Stijn nu zien: aannemen en schieten: Bam 1-0! Prachtige goal!
Daarna duurde het even voordat de 2e goal viel. De tegenstander was maar een paar keer bij Siep in de buurt gekomen: 1x moest Hans ingrijpen, 1x Damian en 1x gaven we een corner weg. Verder mocht Siep alleen wat meedoen in de opbouw. Gaf nog wel een keer een goede lange bal op Jimi, maar gaf later toe dat hij de bal niet goed raakte. In de 30e minuut begon de aanval weer bij Timo, die speelde Luca in die de bal goed meegaf op de lopende Stijn die keurig de bal half-hoog langs de keeper schoot: 2-0.
Een paar minuten later ging Hans op aangeven van de trainer op dribbelavontuur via onze linkerkant. Onze spelers maakte ruimte waardoor hun verdedigers ook volgden. Hans kon daardoor penetreren in de 16 meter en zag bij de 2e paal het goudhaantje van de dag vrij staan. Met een afgemeten voorzet bediende hij Stijn die simpel kon binnen tikken: 3-0 en een zuivere hattrick. 
Gerjan heeft altijd oog voor randzaken en hij denkt dat het aan de vriendin van Stijn lag die stond te kijken dat hij zo scherp was. 

De ruststand was bereikt. Belangrijkste was om de tegenstander niet te gaan onderschatten. We lieten dus ook maar Siep op de goal staan, want daar hadden we eerder van geleerd tegen SKNWK. 

De tegenstander had een duidelijke opdracht gekregen: compact staan en de nederlaag niet groter laten worden. Sven had een directe tegenstander gekregen die hem overal moest volgen. Het spel speelde alleen nog maar af op hun helft. Siep, Damian en Nick waren degene die het meest op onze eigen helft stonden. Het was lastig om door de gesloten verdediging te komen. Het baltempo was iets lager dan in de eerste helft en we konden elkaar minder makkelijk vinden. Ook zochten we soms de moeilijkste oplossing terwijl een makkelijkere voorhande was. Een afstandschot van Krijn was tussen de palen; die van Sven en Nick zijn ze nog aan het zoeken. Een kopbal van Luca ging naast en die van Jimi werd voor de lijn tegen gehouden en de rebound was niet aan Stijn besteed. In de laatste paar minuten nog een pasje van Hans op Sven die met links nog op de lat schoot. Het bleef in de 2e helft 0-0, dus was de ruststand de eindstand.

2 gespeeld, 2 gewonnen, op alfabetische volgorde staan we op de 1e plaats. Het zou mooi zijn als we dat vast kunnen houden. Volgende week weer thuis maar dan tegen Vosmeer/Noad combinatie. Een uurtje vroeger dan gepland dus om 10.00 uur, zodat we lekker op het kunstgras kunnen spelen.