VVA JO19 begint laatste (jeugd)fase met overwinning

Eindelijk mochten we weer eens op het veld voetballen. De laatste wedstrijd was alweer van 25 november. Een ongelooflijke wedstrijd tegen SKNWK waarin we een 4-1 voorsprong weggaven. Tussentijds hebben we nog wel een succesvol zaalvoetbaltoernooi gespeeld waarop team 1 winnaar werd mede door de laatste overwinning van team 2 tegen Kloetinge. Toevallig ook de tegenstander van vandaag, maar dan wel een ander team, JO19-3. In de 2e fase hebben we hier thuis van gewonnen met 5-0 dus zij zullen gebrand zijn op revanche. Mede ook omdat de boys elkaar allemaal kennen van werk, school, stappen of bekende zusjes. 

Deze trainer was op vrijdagavond lekker uit zijn bol gegaan op een feestje in de Zeelandhallen. Dit was vastgelegd in de groepsapp door vaste supporter Wim en daar was dan weer door o.a. Timo op gereageerd. Ik kon echter de volgende ochtend zien dat meneertje zelf ook nog om 5.12 uur online was geweest dus hij had niet zoveel recht van spreken. Gelukkig speelden we pas om 14.30 uur dus kon hij wat uurtjes pakken. Het team druppelde in delen binnen in de kleedkamer, een beetje te laat zelfs, omdat er geen rekening met de parkeerdrukte was gehouden op Kloetinge. Een deel was erg druk over de belevenissen van de (kaart)vrijdagavond aan het praten. Een beschimmelde boterham uit Timo zijn tas vloog door de kleedkamer en Siep had de tijd nodig om zich aan te kleden. Als dat maar goed komt. 

Omdat Hans licht geblesseerd was na een botsing met een sponsorbord en Jelle en Damian ziek waren geweest, had Krijn zich aangeboden om als backup te fungeren. Klasse natuurlijk! Met de zieken, Krijn en Koen (die een tijdelijke afscheidswedstrijd speelde ivm stage in Denemarken) op de bank begonnen we aan de wedstrijd. 
Het beruchte veld 4 op het Wesselopark was nog steeds en knollentuin, maar zoals ik altijd zeg daar moet je dan maar mee dealen. We namen gelijk het initiatief, maar dat ging nog niet gelijk gepaard met goed voetbal. Toch resulteerde het in de 4e minuut al wel in 0-1. Zelf stond ik even niet op te letten, maar ik heb me laten vertellen dat Stijn druk gaf op de linksback die terugspeelde op de keeper, maar niet goed waardoor de naar binnen geknepen Jimi de bal kon binnen tikken. De trainer van VVK liet in niet mis te verstaande woorden zijn keeper weten dat het zijn fout was.......... 
Daarna voltrok zich eigenlijk een heel vervelende 1e helft, waarbij de spits van VVK met zijn mond probeerde ons uit het spel te halen. En dat lukte, want zowel Ivar en Gerjan konden het niet laten om terug te reageren. In de 13e minuut werd Sven in mijn ogen vanachter neergehaald op het middenveld, maar niet in de ogen van zijn schoonvader de scheidsrechter. Uit de tegenaanval waarin wij zelf niet goed stonden kreeg 1 van de spitsen te veel ruimte om uit te halen. Siep, die eigenlijk vlak voor de wedstrijd nog een kilotje afvalstoffen kwijt wilde, stond mede door dat extra gewicht vast in de klei en kwam niet van de grond: 1-1. Tot overmaat van ramp leek hij zijn knie te verdraaien, maar hij verbeet de pijn en ging door. We herpakten ons enigszins, maar toch bleef het rommelig. In de 21e minuut kregen we een vrije trap op grote afstand van de goal dus een prooi voor Timo. Hij gaf toe dat zijn doel de kruising was, maar omdat hij in de grond schoot bleef de bal laag en werd vlak voor de keeper aangeraakt door een speler van VVK, waardoor de keeper kansloos was: 1-2. 
Het spel verbeterde niet. We gingen rare dingen doen zoals Luca die de bal op het laatste moment niet meer wilde pakken terwijl hij er al bijna was. Enige goede was wellicht de overtreding die Timo maakte op de vervelend lullende spits. Uitdelen kon hij wel, maar incasseren niet. 
Nick moest halverwege de 1e helft het veld met een ijsbeentje verlaten. Een hakbal uit de lucht van Luca mistte net de snelheid. We gingen gelukkig wel rusten met een voorsprong. 

In de rust even alle puzzelstukjes op zijn plaats gelegd, want ook Sven Verschueren was geblesseerd geraakt. Tellen is niet mijn sterkste kant, maar uiteindelijk stonden we toch met 11 man weer op het veld. Krijn had zijn tenue aan getrokken, Luca en Hans even op de bank. 
De 2e helft was wat rustiger. We speelden wat beter en waren nog dominanter dan in de 1e helft. Maar het bleef heel lang maar 1-2 en op dit veld wist je het maar nooit. Ik heb 1 kans/afstandschot van VVK gezien en ik was blij dat Siep zijn kilootje afvalstoffen in de rust was kwijt geraakt, want met een goede sprong en een stevige hand tikte hij de bal over de goal. Damian en Ivar/Hans hadden het centrum onder controle. Koen bestreek de hele rechterkant en Kian snoerde de mond van de praatjesmaker. 
We hebben vele kansen gehad via Jimi, Jelle, Sven en Stijn, maar de bal wilde er niet in. Pas in de 35e minuut wisten we VVK de definitieve nekslag te geven. Stijn werd gevloerd in de 16, maar de scheidsrechter gaf voordeel (tenminste daar ga ik maar vanuit) en de bal kwam bij Krijn die de bal beheerst tegendraads rustig in de hoek tikte: 1-3. 
Tussendoor was ik blij dat Jimi niet vast stond in de klei, want een hele gemene overtreding vanachter had anders pijnlijk af kunnen lopen. De scheidsrechter gaf terecht een gele kaart en 10 minuten tijdstraf. Zo speelden we de wedstrijd zakelijk uit en waren de eerste 3 punten binnen.    

Laten we hopen dat dit een voorbode is van een mooi laatste jeugdseizoen en dat we net zo'n gave kampioensfoto kunnen maken als in de zaal. Voorlopig moeten we weer even in de wachtkamer, want de eerstvolgende wedstrijd is pas 24 februari.