JO10 leidt onnodige nederlaag

Een verslag schrijven van een wedstrijd die onnodig verloren is gegaan, is een stuk minder leuk dan van een wedstrijd die glorieus werd gewonnen. Ondanks dat wordt hieronder toch een poging gedaan.

De derde wedstrijd van het seizoen werd in ’s-Heerenhoek gespeeld tegen Patrijzen JO10-1. Een aantal weken geleden stond deze wedstrijd ook al op het programma, toen voor de bekercompetitie. Ondanks slecht spel werd die wedstrijd met 7-11 gewonnen. Wat denken voetballers dan als snel weer tegen dezelfde tegenstander moeten? Juist… appeltje-etje. En wat gebeurt er dan? Juist… dan gaat het mis. Zo ook deze wedstrijd.

Alle spelers waren aanwezig, dus er werd gespeeld met Aydean, Dani, Dennie, Fedde, Luuk, Ryo, Steijn en Tim. Leider William was vorige week aanwezig (hij heeft zelf gevraagd om dit te vermelden) en had gezien dat alles op en top geregeld werd door leider Robert, dus hij kon deze week weer verstek laten gaan. Ryo was deze wedstrijd de aanvoerder en de aanvoerder begon de eerste helft als keeper.

De wedstrijd werd sterk begonnen. Al binnen een minuut scoorde Luuk op aangeven van Steijn de 0-1. Al snel werd duidelijk dat de concentratie er deze wedstrijd niet was, want binnen no-time stond de stand alweer gelijk. Dani zette de ploeg weer op voorspong. Zijn schot ging via een speler van Patrijzen in het doel: 1-2. Vervolgens werden twee schoten van Patrijzen gepareerd. Het eerste schot werd weggekopt door Luuk en het tweede schot werd gepakt door Ryo. Vervolgens verdubbelde Dani de marge. Met zijn chocoladebeen (rechts) schoot hij de 1-3 binnen. Er leek geen vuiltje aan de lucht. Toch kwam Patrijzen weer terug. Met een afstandschot scoorde de oranje-witten hun tweede doelpunt. Via een kluts, na een kopbal van Luuk, werd de bal door een speler van Patrijzen in het eigen doel gewerkt. De marge was weer twee: 2-4. Door slordig balverlies in de verdediging kreeg Patrijzen weer de kans om terug te komen. Deze kans werd niet onbenut gelaten. Zo werd het dus 3-4. Uit een goed genomen corner van Patrijzen werd ook nog de 4-4 voor rust binnengekopt. Toch gingen de blauw-witten met een voorspong de rust in. Aydean schoot een hoekschop rechtstreeks in de goal: 4-5. Rust.

In de rust vroeg de trainer aan de spelers hoe ze het vonden gaan. De meeste antwoorden met ‘goed, want we staan toch voor’. De trainer was het hier niet mee eens. Er werd minder dan anders overgespeeld, als er werd overgespeeld waren dit slappe balletjes die makkelijk onderschept konden worden, verder werden ook weinig duels gewonnen. Oftewel: niets verloren, we staan nog voor, maar het moet de tweede helft beter!

Steijn ging de tweede helft keepen. De eerste kans was voor VVA. Helaas werd het schot van Tim gepakt door de keeper. Ook de tweede kans was voor de blauw-witten. Luuk kreeg de bal na een corner via de kluts voor zijn voeten en schoot onberispelijk binnen: 4-6. Even leek het of de speech van de trainer in de rust geholpen had, maar niets bleek minder waar. Na een solo vanaf eigen helft kon een speler van Patrijzen de 5-6 scoren. Dit mag natuurlijk nooit gebeuren. Vervolgens ging Patrijzen erop en erover. Het was niet dat Patrijzen veel beter ging spelen, maar Arendskerke zakte nog verder terug in niveau. Dit resulteerde in een 8-6 achterstand. De trainer probeerde vervolgens nog een tactisch variantje. Normaal gesproken doen we samen aanvallen en samen verdedigen, maar deze wedstrijd mocht Denni de laatste vijf minuten van voren blijven staan. Dit resulteerde in een aantal goede kansen, maar de scherpte voor de goal ontbrak. In de laatste minuut scoorde Dennie nog wel de 8-7 na een goede aanval en in de allerlaatste seconde kreeg Ryo nog een kans op de gelijkmaker. Helaas ging zijn inzet net naast en zo verloren we deze wedstrijd onnodig.

Het was een frustrerende, maar leerzame wedstrijd. We hebben een leuke groep met allemaal goede voetballers, maar op halve kracht kunnen we niet winnen. We zullen dus elke wedstrijd goed geconcentreerd en samen moeten spelen.