VVA JO15 heeft nu wel aan 1 helft genoeg

Vandaag eigenlijk een herhaling van vorige week tegen Dauwendaele: de eerste helft was goed, maar de tweede niet. Nu hadden we echter voldoende marge om met een 4-0 ruststand de 3 punten thuis op Arendskerke te houden.
Zonder Dave en Jappe, maar weer met de teruggekeerde Jelle Pekaar op de goal begonnen we aan de wedstrijd tegen Lebo. Een gelijkwaardige tegenstander, waarbij de eerdere onderlinge wedstrijden met wisselend succes werden afgesloten. 
Het begin was even aftasten, want Lebo had een snelle jongen (verderop in dit verslag ‘Milan’ genoemd) voorin, waar we ons even op moesten focussen. Maar al snel gaf Nick de juiste rugdekking, klapte Jelle van Iersel er lekker bovenop en schermde Kian de inspeelpass naar deze jongen af. En nog belangrijker: we speelden vooral op hun helft, waardoor er nauwelijks gevaar bij onze goal kwam. Timo was dicht bij het 1e doelpunt, maar zijn schot raakte de bovenkant van de lat. De verdediging inclusief de keeper van Lebo oogde onrustig en dat resulteerde door ‘hoge’ druk van Jimi en Raul bijna in een eigen doelpunt. De goal kwam er toch. Na 12 minuten mocht Sven aanleggen voor een vrijetrap op randje 16 en hij plaatste deze goed in de verre hoek van de keeper: 1-0. We bleven na die goal de bovenliggende partij. Raul was halverwege de 1^e helft teruggezakt naar rechtshalf en vanaf die positie besloot hij op goal te schieten, of was het toch een voorzet…, maar met succes! De bal vloog prachtig de verre kruising in: 2-0.    
Verdedigend stonden we ook sterk. Julian, Koen, Nick, Jelle en Ivar wisten alle aanvallen van Lebo te breken. Ik geloof niet dat Jelle Pekaar 1x heeft moeten redden. De enige 2 schoten die er kwamen gingen naast. In de 29^e minuut trok Sven zijn trukendoos open en met een prachtige, zoals hij het zelf zei, een ‘Zidane achtige actie’ omspeelde hij zijn tegenstander. Via de linkerkant van het veld zocht hij daarna de achterlijn op en trok de bal terug op de inkomende Stijn. Die nam de bal aan en legde de bal beheerst in de rechterhoek: 3-0. Vlak voor rust dacht Siep: dat kan ik ook. Hij omspeelde zijn tegenstander en gaf de bal recht voor de goal op de vrijstaande Stijn die hem alleen maar hoefde aan te raken: 4-0.

In de rust gewezen op de kleine dingetjes die nog beter konden en dat we moesten proberen om zo snel mogelijk de 5^e goal te maken, zodat Lebo niet meer aan terugkomen hoefde te denken. Het tegendeel gebeurde. Er liep niks meer. De spirit leek eruit en zoals Gerjan nog had gezegd ‘Milan’ gaat met zijn snelheid toch een keer scoren. Een kwartier lang konden we het met kunst en vliegwerk toch voorkomen dat Lebo scoorde. Siep, die de plaats onder de lat had overgenomen, had het aanzienlijk drukker. Hij moest vaak uitkomen om de diepe bal te onderscheppen. In de 16^e minuut kwam de bal uit de kluts voor ‘Milan’ en hij omspeelde Siep: 4-1. In de 29^e minuut maakte Nick een van zijn zeldzame foutjes, maar net als vorige week resulteerde dit weer in een tegendoelpunt van diezelfde ‘Milan’: 4-2. Zelf creëerden we echt niets meer, onbegrijpelijk hoe het verval zo groot kan zijn. Uiteindelijk kwamen we goed weg dat het 3^e doelpunt van jawel weer ‘Milan’ werd afgekeurd vanwege een gestrekt been. Anders had het nog een angstige slotfase geworden. Nu konden we onze tijd pakken bij een corner en wat vrije trappen op hun helft, waardoor we na het laatste fluitsignaal 3 punten konden bijschrijven. Maar wel met een nare nasmaak van de slechte 2^e helft. Volgende week Nieuwland thuis en dan hopen we dat we 2 helften goed kunnen spelen.