MO15-1 strijdend ten onder

In een troosteloze omgeving met totaal geen activiteit op het voetbalveld in Scharendijke moesten we tegen de westhoek voetballen. Bij aankomst bleek de kantine en kleedkamers beide op slot te zijn, terwijl we nog maar 40 minuten hadden. Zo mondjesmaat druppelden er mensen van de Westhoek op het sportpark binnen. We zullen het er maar op houden dat het met de aangescherpte coronaregels te maken had. Het is dat we zelf wisten dat hier de nummers 1 en 2 van de competitie tegen elkaar moesten, want aan de entourage was het niet te zien. Met nog een half uur voor de aanvang van de wedstrijd was daar de beheerder van de sleutels en konden de dames zich gaan omkleden. De chauffeurs en leiders hadden zin in een bakje koffie, maar dat moest eerst nog gezet worden.

Lieke is helaas afgelopen week geblesseerd geraakt aan haar knie en zal waarschijnlijk de laatste 2 wedstrijden van dit seizoen ook niet meer mee doen. Desondanks hadden we een volle kleedkamer. 15 meiden aanwezig.  Na een korte warming-up begon de wedstrijd tot genoegen van Walter, want hij moest op tijd terug zijn in Arendskerke om zelf te voetballen.

Vanaf het eerste fluitsignaal was het duidelijk dat deze 2 ploegen niets voor elkaar onder zouden doen. Westhoek had een spelverdeelsters die erg balvast was. Onze middenveldsters hadden zichtbaar moeite met haar dominerende rol. Daarnaast had ze een goede techniek en dito spelvoortzetting. Wij zetten daar goed verdedigen tegenover en een combinatie van inzet/werklust en overspelen. Na 20 minuten Kwam de westhoek toch door onze verdediging en stuitte in eerste instantie op onze Keeper Fenna, maar de rebound werd simpel binnen gelopen. Wij kregen kansen door het midden en ook via de zijkanten. Maar achterin stond een kleine speelster die positioneel elke keer goed opgesteld stond. Daar liepen we regelmatig op vast.

Na de eerste wisselbeurt kregen we meer balans op het middenveld. Saar en Romi kregen met zijn 2-en steeds meer vat op die goede spelverdeelster zonder daarbij te vergeten dat ze zelf ook aan voetballen toekwamen. Wij kwamen er steeds beter uit.

In de tweede helft gingen we op dezelfde voet verder en we werden optisch gezien de bovenliggende partij. Westhoek kreeg eigenlijk geen echte kansen meer. Mede door het uitstekende verdedigen van Anouk,  Ilse, Kyra, Suus, Ymke en Danique. Vanuit het middenveld( Tess, Jente, Julia, Romi en Saar) werden regelmatig goede combinaties gemaakt, zodat onze voorhoedespeelsters( Meike, Fien en Lotte) echt wel een paar kansjes kregen. Maar veelal stond de laatste speelster steeds op de goede plaats. 10 minuten voor tijd kreeg Saar na een uitstekende dribbel dé kans op de 1-1, helaas ging haar schot naast. We bleven overwicht houden, maar een echte scoringskans kwam daar niet meer uit. Gelijkspel was verdiend geweest, vond ook de technische staf van de Westhoek, maar dat zat er helaas niet in. Toch was het een wedstrijd waar we qua spel tevreden over mogen zijn. Er werd goed vanuit de organisatie gespeeld, gestreden en opdrachten werden echt naar behoren uitgevoerd. En Walter…..Die was nog net op tijd thuis voor zijn voetbalwedstrijd.