VVA JO17 heeft aan 1 helft genoeg; weer hattrick Siep.

De wedstrijd tegen SPS werd in de voorbereiding beschouwd als 1 waarin we aan het doelsaldo moesten gaan werken gezien de grote nederlagen die ze geleden hadden. Maar om onderschatting te voorkomen schreef de trainer op het bord dat we met 0-1 achterstand begonnen. Even de koppies op scherp zetten. 
Ivar begon weer onder de lat en de neven Jansen begonnen op de bank. 

De jongens pakte het vanaf het 1e fluitsignaal, van dit keer Gerjan, goed op en drukte gelijk naar voren wat in de 1e minuut al een corner opleverde. Sven nam deze en wist Siep weer te vinden die koppend direct de 1-0 maakte. Dat was lekker en we lieten SPS niet op adem komen. In de 3e minuut stoomde Koen op, speelde Damian in die de bal verder verlengde naar Jelle die vanaf links hard de verre hoek wist te vinden: 2-0. Niet veel dan een minuut later was het weer prijs: Siep werd ingespeeld op randje 16 en licht gehaakt, geen penalty, maar wel balvoordeel voor Sven die de bal vanaf de achterlijn teruglegde op de penaltystip. Daar stond Stijn die 2 kansen nodig had om de bal achter de doelman te krijgen, maar die tellen ook: 3-0. Vlak daarna was Siep weer aan de beurt. Na een passeeractie schoot hij hard en zuiver binnen: 4-0. En ook de 5-0 was voor hem na een prachtige pass van Jelle, hoefde Siep alleen nog de keeper te omspelen en de bal in het lege doel te tikken. De eerste 18 minuten waren lekker verlopen en toen namen we even wat gas terug en hadden we een wat minder fase. Het leverde geen kansen op voor SPS, want onze verdedigers Julian, Nick, Koen en Kian stonden goed. In de 30e minuut liet Timo even zien dat hij wel een aardig schot in de benen heeft. Vanaf iets buiten de 16 ramde hij de bal hard in de kruising: 6-0 en ruststand.

In de rust geprobeerd aan te geven dat we het veld groter moesten houden, want het werd te druk in de as. Logisch als het zo makkelijk gaat, maar dan moet je de bal het werk laten doen. Afijn u kent de clichés wel.... 
Helaas was de 2e helft een stuk minder dan de 1e. SPS was niet van plan om zich nog verder af te laten slachten en ze gingen zelfs ten aanval, wat in de 47e minuut een tegengoal opleverde: 6-1. Het was voor ons geen signaal om de scherpte van de 1e helft weer op te pakken en we rommelden maar wat aan. Ach dat is misschien ook wat te negatief, maar de eindpasses van de aanvallen kwamen niet meer aan en schoten werden geblokt of gepakt door de zeer enthousiaste keeper van SPS. In de 52e minuut was Timo het even beu; onderschepte de bal van zijn directe tegenstander en wist de uitkomende keeper te passeren met een stijgende bal die via de onderkant van de lat binnen plofte: 7-1. Koen was aangewezen om in de 2e helft te keepen. Misschien was hij een beetje in de war, omdat hij een ander kleur shirt aan moest, want prompt speelde hij de bal tot 3x toe in de voeten van de spitsen van SPS. 1x leverde het een tegengoal op: 7-2. Verder heeft Koen het goed gedaan in de weinige momenten die nog volgden.
Laten we het voor deze week hier bij houden. Soms verlangen we als trainers en publiek mischien wel te veel, maar als je met 7-2 wint en je behoudt de koppositie met een doelsaldo van + 13 dan moet je eigenlijk gewoon trots zijn op de boys. Nu 1 weekje rust en dan op 6 november weer verder thuis tegen Zeelandia Middelburg.