Cookie beleid vv Arendskerke

De website van vv Arendskerke is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

60 jaar, waar is de tijd?

60 jaar, waar is de tijd?

Inhoudsopgave jublieumboek

1. Voorwoord Jan Loopik, voorzitter 10. Oud trainers
2. De eerste jaren van 's-Heer Arendskerke 11. Mijn jaren bij 's-Heer Arendskerke
3. Uit de oude doos 12. VVA, een echte Boerenclub
4. Van VV 's-Heer Hendrikskinderen naar VV 's-Heer Arendskerke 13. VVA 75 jaar oud
5. Met z'n elven goed voor 211 doelpunten 14. Dames- en meisjesvoetbal
6. 60 jaar, waar is de tijd? 15. Zaalvoetbal in de jaren '90
7. 60 jaar lang voetbal op 's-H. Arendskerke 16. Accomodatie ZOEF
8. De voetbal in de jaren '70 17. Hoogtepunt: VVA naar de 2e klasse
9. De eerste jaren zaalvoetbal en kersttoernooi 18. Zo ziet men 's-Heer Arendskerke


Jaap Kerkhove ter gelegenheid van het 60-jarig jubileum

Enige tijd geleden ontving ik een schrijven van de v.v. ‘s-Heer Arendskerke met de mededeling, dat de vereniging zijn 60 jarig bestaan hoopt te vieren met o.a. vele activiteiten. Een lijst ter invulling was meegezonden en uiteraard zal ik ook deelnemen aan de voetbalwedstrijd.

Maar laat ik mij eerst even aan U voorstellen: ik ben JaapKerkhove, geboren 4 december 1939 (ik heb ook nog een tweelingzus) voorheen woonachtig Zandweg 8 (voorheenE 111) ‘s-Heer Arendskerke, nu Landweg 8, 4458 BD ‘s-Heer-Arendskerke. Tijden veranderen, adressen ook.

Vroeger kreeg men als speler een kaartje in de bus, er stond op : Jaap Kerkhove alhier en ‘t kwam terecht.Jaren ben ik lid geweest van de v.v. ‘s-Heer Arendskerke,totdat men besloot om op zaterdag te gaan voetballen(m.i. toen geen principieel besluit, maar ja men kan dan zaterdag de bloemetjes buiten zetten....... tot in de vroege zondagmorgen).Sorry jongens, ik ben nu eenmaal een “zondag-voetballer”.

‘s Zaterdags heb ik het te druk met de zaak en tuin.Ik ben toen naar v.v. Goes vertrokken en momenteel staik nog steeds onder contract en hoop dit seizoen met Goes V kampioen te worden.

Het spreekt vanzelf dat ik nog altijd kijk naar de verrichtingen van het 1e elftal (en lagere) en hoop, dat het 1enu eens door kan stoten naar de 4e klas K.N.V.B.Hoewel Colijnsplaatse Boys kampioen is geworden is door v.v. Kruiningen te verslaan.

Het zou een feest zijn wanneer V.V.A. 1 zou promoverenIedere zaterdag praktisch kom ik naar de Landweg toe waar mijn moeder woont. Alles wordt dan weer bij gepraat en na de nodige koffie en koeken ga ik bij goed weer de tuin in. Om te zaaien en te planten (dat moet je wel doen,wil je oogsten).

Wanneer ik bezig ben, wordt geroepen door een van de buurjongens n.l. Pascal Baijens (ja die van Kootje) en uiteraard vraag ik tegen wie die dag moet worden gevoetbald.Met zijn voetbaltas over zijn schouders of met de fiets gaat Pascal op pad, om tegen een balletje te trappen. Ik kijk hem na en wil je wel geloven, dat ik van dit “gastje” geniet.

Ja ik ten nog steeds voetbalgek en denk bij mezelf: had ik die leeftijd nog maar........(maar dan niet meer hele dagen naar school)Tijdens het tuinieren mijmer ik door en dacht bij mezelf “voetballen in Spanje of Italië” (natuurlijk bleef ik niet inNederland) bij b.v. A.C. Milan, Juventus, zoals b.v. Marco van Basten, Frank Rijkaard of Ruud Gullit. Nou ja, ik wil deze namen niet meer noemen, zij moesten zich diep schamen voor hun gedrag, (ja mijn vrouw is het helemaal met mij eens.)
Mijn moeder roept mij om een “11 uurtje” te nemen, en na verloop van tijd, na de ravitaillering ga ik weer aan het werk.

Ik denk terug aan mijn jeugd, in die tijd kon men nog geen lid worden op 5-of 6 jarige leeftijd. Op 12 jarige leeftijd kwam men pas in competitie verband uit. Mijn moeder gaf mij als lid op bij Joh. Schipper, de fietsenmaker op de dijk.

Mijn eerste voetbalschoenen heb ik verdiend door het houden van konijnen (mijn vader zorgde voor het stro, ik zorgde voor het eten en ging met de “zekel” er op uit.)
Mijn moeder stopte ook wel eens iets in de pot (b.v. vodden verkocht) wij gingen ”beiers” trekken.

Voor- en na schooltijd werd er flink gevoetbald op het gras bij de “brandput” en op het voetbalveld.Partijtje kiezen, jassen leggen, vaak op blote voeten voetballen(klompen kon niet, en op sokken gaf thuis commentaar)

Het dorpsleven in ’s-Heer Arendskerke werd in die tijd bepaald door de voetbalvereniging en de muziek. ’s-Zondags speelde het 1e elftal om half 1 of om 4 uur n.m. (afspraak met de kerk). Toen men later 4e klasser werd moest om half 1 worden gespeeld volgens K.N.V.B.voorschriften.

‘s-Morgens werden door de eerste elftal spelers de lijnen gekalkt, netten opgehangen, koeienvlaaien geruimd etc.).Als 7-8 jarige liep je mee en genoot je van de “grote mensenpraat”.

Ik zie de jongens nog zitten na afloop van het kalken, o.a.Lange Schipper (sorry Hannes, je bent nu eenmaal niet klein) Komkommer (Tielkemeijer), Reus (Piet Molhoek).

Wat een dribbels Maerten, Rinus ( Weber en Verun) en Bij(de Weststrate’s), Jan Molhoek, Kees en Piet Poelman en anderen.Met veel spanning verliepen de wedstrijden tegen o.a. Lewedorpse Boys (met de Gebr. Raas, de kale Morreau,Janus Vermeule) en Luctor (met Jan Vermeule, Jan vanGriete, Martin Vermue)

Wat een volk trok er toen naar het voetbalveld, bij ons thuis werd vroeger gegeten en Pa en ik trokken naar het veld. Mijn moeder kon dan rustig de “Libelle” lezen. Aan het loket voor de ping-ping stond Bram Olie, en JohannesSchipper was grensjager.

Ik weet nog goed, dat men op het dorp vertelde dat DolfNagelkerke weer terug kwam uit Indië, dat was de keeper.Wij als schooljongens riepen “Dolfje is wee tuus, nuzulle me winne”.

De eerste wedstrijd die Dolf speelde, was tegenHansweertse Boys 1, met o.a. Baks en die werd met 3-2verslagen. De uitslag werd op de paaltjes geschreven.Tegen Kortgene 1 was het altijd zwaar, thuis winnen, uit met 9-0 verliezen.

Ik schrijf maar over het 1e. Natuurlijk in de junioren gespeeld met de heer Lindenbergh als leider.In Wolphaartsdijk nog eens gewonnen en kregen een ijsje. Ja ik was senior voor ik het wist, lang bij V.V.A. gevoetbald.

Zeg beste lieden, ik stop er maar mee, voordat jullie gaan zeggen “Jaap, ja, die wordt ook oud, die lult maar over vroeger.Nu 1990, wens ik de v.v. ‘s Heer Arendskerke het beste toe en hoop dat de vereniging een goede tijd tegemoet gaat met vele promoties en veel mooie doelpunten, want dat maakt voetbal zo leuk.
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!